Διαφορές ενδυμασίας ανάλογα με την τάξη (οικονομική, κοινωνική):
Οι χιτώνες που προορίζονταν για τους υπηρέτες,τους βιοτέχνες,τους στρατιώτες και τους δούλους είχαν μια τρύπα,μονάχα για το αριστερό χέρι ενώ ο δεξιός ώμος έμενε ακάλυπτος.Ο Όμηρος μας παραθέτει και άλλα στοιχεία σχετικά με τις διαφορές στην ενδυμασία όπως οι παρακάτω:Δούλοι,εργάτες,χωρικοί,ναύτες έχουν συνεχώς τους ώμους και τον κορμό τους γυμνά,τα μπράτσα και τις γάμπες τους ψημένες από τον ήλιο και το κρύο.Οι δούλοι,οι ελεύθεροι εργάτες και οι περισσότεροι στρατιώτες φορούσαν την εξωμίδα το ένδυμα δηλαδή που αφήνει τον ένα ώμο γυμνό.Οι στρατιώτες,οι έφηβοι και οι ιππείς φορούσαν ένα ιμάτιο,την χλαμύδα που ήταν φτιαγμένη από ύφασμα πιο βαρύ και πιο σκληρό.Οι δούλοι στην Ελλάδα δεν φορούσαν ρούχα διακριτικά.Ντύνονταν όπως περίπου οι μέτοικοι κι οι φτωχοί Αθηναίοι.Οι υπηρέτες και οι τεχνίτες φορούσαν σκούρα ενδύματα ενώ οι χωρικοί και οι βοσκοί φορούσαν δέρματα ζώων.
Τρόποι κατασκευής ενδυμάτων στην αρχαιότητα:
Ο κάθετος αργαλειός με βάρη αποτελεί τον κύριο τύπο αργαλειού της κλασικής αρχαιότητας, αλλά ταυτόχρονα και της προϊστορικής εποχής στον ελλαδικό χώρο. Η ύφανση στον κάθετο αργαλειό γινόταν από κάτω προς τα πάνω, ενώ το έτοιμο ύφασμα τυλιγόταν γύρω από το επάνω δοκάρι το οποίο είχε κυλινδρική διατομή για να τυλίγεται γύρω του το έτοιμο ύφασμα. Η σαΐτα, κερκίς,με την τυλιγμένη κλωστή το πηνίον, είναι το βασικό εργαλείο διαπλοκής των στημονιών και των υφαδιών. Τέλος ορισμένα ακόμη βασικά εργαλεία του αργαλειού ήταν η σπάθη, με τη μορφή σπαθιού, μέσω του οποίου χτυπούσε η υφάντρα προς τα πάνω το υφάδι, και οι αγνύθες.
Αθήνα:
Η ενδυμασία των Αρχαίων Ελλήνων ήταν κατασκευασμένη από υφάσματα με ζωηρά χρώματα όπως πορφυρό ,κόκκινο ,πράσινο και γαλάζιο. Το κύριο αντικείμενο της αντρικής ενδυμασίας ήταν ο χιτώνας ,που τον φορούσαν κατάσαρκα.Πάνω από αυτόν,οι Αθηναίοι φορούσαν ένα είδος μανδύα ονομαζόμενο ιμάτιο.Κατά την διάρκεια του πολέμου,του κυνηγιού και σε περίοδο ταξιδιών οι Έλληνες φορούσαν την χλαμύδα ενώ φορούσαν κάλυμμα για να προστατεύουν το κεφάλι τους απο την ζέστη και την βροχή.Η ενδυμασία των γυναικών φτιαχνόταν από μάλλινο ύφασμα,πανί και λινάρι ενώ τα χρώματα που προτιμούσαν ήταν το κίτρινο,κόκκινο,ερυθρό,πράσινο και το λευκό.Το σύνολο συμπλήρωναν κοσμήματα όπως δακτυλίδια και βραχιόλια.
Σπάρτη:
Οι Σπαρτιάτισσες φορούσαν ένα απλό μίνι χιτώνα με σκίσιμο στο δεξί μηρό που άφηνε ξεσκέπαστο τον ένα ώμο.Ο αντρικός χιτώνας είχε κόκκινο χρώμα για να μην φαίνεται ο τραυματισμός στην μάχη.Το πιο απλό γυναικείο ένδυμα ήταν των κοριτσιών της Σπάρτης.Πρόκειται για το πέπλο που ανοικτός και κοντός χρησίμευε σαν χιτώνας και ιμάτιο συγχρόνως.
Κρήτη:
Ο στερεότυπος άντρας δεν είχε πολλές ενδυμασίες σε αντίθεση με την γυναίκα.Οι κρητικοί φροντίζουν πάντα να καλύπτουν τα γεννητικά τους όργανα για θρησκευτικούς κυρίως λόγους .Για τις γυναίκες το κύριο φόρεμα ήταν το φουστάνι το οποίο παρουσίαζε αναρίθμητες ποικιλίες.
