Τυφλός ο έρως.
Θεόκριτος, 3ος π.Χ. αιών, Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Ούτε δια τούτου ούτε άνευ τούτου.
Ούτε γι’ αυτό ούτε χωρίς αυτό (απάντηση στην ερώτηση αν “ο έρως ένεκα τής συνουσίας γίγνεται”).
Αρίστιππος, 435-355 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

Έρως ανίκατε μάχαν, Έρως, ός εν κτήμασι πίπτεις, ός εν μαλακαίς παρειαίς νεάνιδος εννυχεύεις.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Πολύ κρείττων εστίν ο της ψυχής ή ο του σώματος έρως.
Ξενοφών, 430-355 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός

Φιλία εστί μία ψυχή εν δυσί σώμασιν ενοικουμένη.
Η φιλία [ή η αγάπη] είναι μια ψυχή που κατοικεί σε δυο σώματα.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

Επιθυμίαν μεν διπλασθιαθείσαν έρωτα είναι, έρωτα δε διπλασιασθέντα μανίαν γίγνεσθαι.
Πρόδικος, 5ος-4ος π.Χ. αι, Αρχαίος Έλληνας σοφιστής

Αγάπης δε ουδέν μείζον ούτε ίσον εστί.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Έρωτα παύει λιμός ή χαλκού σπάνις.
Τον έρωτα τον σταματάει η πείνα ή η έλλειψη χρημάτων.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Οι πέρα στέρξαντες, οίδε και πέρα μισούσι.
Αυτοί που αγάπησαν υπερβολικά, αυτοί και μισούν υπερβολικά.
Ανώνυμος αρχαίος τραγικός ποιητής

Αγάπα τον πλησίον σου μικρά ελαττούμενος.
Να αγαπάς τον πλησίον σου ακόμα και μειώνοντας [ή ζημιώνοντας] λίγο τον εαυτό σου.
Θαλής ο Μιλήσιος, 643-548 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

Χαλκοτύπος τον Έρωτα μεταλλάξας επόησε τήγανον, ουκ αλόγως όττι και αυτό φλέγει.
Χαλκωματάς τόν Έρωτα τόν έκανε τηγάνι, κ’ ήτανε κάτι λογικό γιατί καί τούτο καίει.
Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς, 4ος μ.Χ. αιών, Έλληνας ποιητής

Τω μεθύειν το εράν όμοιόν εστι. Ποιεί γαρ θερμούς και ιλαρούς και διακεχυμένους.
Ο έρωτας μοιάζει με το μεθύσι. Κάνει τους ανθρώπους θερμούς, εύθυμους και διαχυτικούς.
Πλούταρχος, 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός

Έρως εν τοις αμηχάνοις ευπορώτατος.
Ο έρωτας στις δυσκολίες είναι εφευρετικότατος.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Διογένης τον έρωτα είπε σχολαζόντων ασχολίαν.
Ο Διογένης είπε ότι ο έρωτας είναι ασχολία των αργόσχολων.
Διογένης, 410-323 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος

Αφροδίσιος γαρ όρκος ουκ εμποίνιμος.
Ο όρκος που δίνεται για τον έρωτα δεν σηκώνει τιμωρία.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός