Ο Λεύκιππος ήταν Έλληνας φιλόσοφος του 5ου αι. π.Χ. από την Μίλητο, εισηγητής της ατομικής θεωρίας, μαθητής του Ζήνωνα του Ελεάτη και δάσκαλος του Δημόκριτου. Διατύπωσε πρώτος την υπόθεση ότι η ύλη αποτελείται από άτομα και κατά συνέπεια θεωρείται ο πατέρας της Ατομικής Φυσικής, μαζί με τον Δημόκριτο.

Ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος ανέπτυξαν μια σείρά από θεωρίες, ιδιαίτερα πρωτοποριακές για την εποχή τους, με ναυαρχίδα τους την Ατομική Θεωρία. Σύμφωνα με αυτήν, η ύλη αποτελείται από μικροσκοπικά, αόρατα, αιώνια, άφθαρτα, αμετάβλητα, αδιαίρετα σωμάτια, τα άτομα, τα οποία γεννήθηκαν αυτόματα και τυχαία. Τα άτομα δεν έχουν καμμία ποιοτική διαφορά μεταξύ τους, παρά μόνο στο μέγεθος και στο σχήμα τους. Μεταξύ των ατόμων υπάρχει το κενό, το οποίο όμως έχει υλική υπόσταση. Λόγω της ύπαρξης του κενού, τα άτομα έχουν την ιδιότητα της κίνησης. Από τις συγκρούσεις των ατόμων δημιουργείται η ύλη.

Ανέπτυξε κοσμολογικές θεωρίες, σύμφωνα με τις οποίες οι συγκρούσεις των ατόμων δημιουργούν νέα σώματα αλλά και νέους κόσμους, ενώ υπάρχουν και άπειροι κόσμοι που δημιουργούνται από άπειρα σε πλήθος άτομα. Θεωρούσε ότι το Σύμπαν έχει σφαιρικό σχήμα και ότι γεννήθηκε μέσω των διαδικασιών μιας λευκής οπής, ενώ θα συνθλιβεί με τον αντίστροφο τρόπο που δημιουργήθηκε.

Σύμφωνα με τον Λεύκιππο:

“O Κόσμος αυτός, σε διάσπαρτη μορφή σχηματίστηκε με τον εξής τρόπο: Τα σώματα των ατόμων, χωρίς αιτία και τυχαία έχοντας την κίνηση, κινούμενα συνεχώς και ταχύτατα, συγκεντρώθηκαν σε έναν τόπο έχοντας ποικιλία σχημάτων και μεγεθών.

Συναθροιζόμενα δε σε αυτό, εξ’ αυτών όσα ήταν μεγαλύτερα και βαρύτερα, κάθιζαν υπό των υπόλοιπων, ενώ όσα ήταν μικρά και περιφερόμενα, λεία και ευολίσθητα, συνθλίβονταν κατά την συγκέντρωση των σωμάτων, σχηματίζοντας μετέωρο φαινόμενο.

Όμως όταν έλειψε η πληκτική δύναμη και έπαψε να τα οδηγεί προς το μετέωρο, εμποδίζονταν να φτάσουν κάτω, βιαίως δε αυτά σπρώχθηκαν σε τόπους που μπορούσαν να τα δεχθούν. Αυτοί δε οι τόποι ήταν ο περιβάλλον χώρος και σ΄ αυτόν τον χώρο το πλήθος των σωμάτων διασπάστηκε.

Περιπλεκόμενα δε μεταξύ τους κατά την διαίρεση τους γέννησαν τον ουρανό! Αυτή η φύση των ατόμων, που είναι ποικίλα, αποτελεί την φύση των άστρων”.